Puike Edammer kaasjes

De countdown gaat vrolijk verder, iedere dag een stapje dichterbij de lancering van Oranje Toetjes. Zoveel verhalen waar geen plaats voor was. Of die gewoon er eigenlijk net niet in thuis horen. Zoals het logeerpartijtje van de jonge koningin Wilhelmina in Arolsen, bij haar tante Elisabeth (Lilly) van Waldeck Pyrmont, de jongste zus van Emma, in april 1899. Een jaar later zal Elisabeth trouwen met Alexander Ludwig Alfred Eberhard Fürst zu Erbach-Schönberg. Proviand voor de reis naar Arolsen gaat mee in de trein, maar ook zes puike Edammer kaasjes netjes verpakt voor hare hoogheid mevrouw de prinses Elisabeth van Waldeck et Pyrmont, zo staat het in het boek van de hofmaarschalk.  Puike Edammer kaasjes, Lilly zal er dol op zijn geweest. Misschien heeft ze zelfs wel een keer naar de kaasmarkt bezocht tijdens één van haar talrijke bezoeken aan ons land.

Edam is al vanaf de 16de eeuw een belangrijke kaasmarkt, de historische kaaswaag staat nog midden in de stad. De kogelronde kaasjes gingen rechtstreeks van de boer naar de kaaswaag. De kaas werd dus niet ín Edam, maar in de boerderijen rond Edam geproduceerd. Ze danken dus hun naam aan de handel en niet aan de boer. Nu is er op de eerste verdieping van de waag een museum waar je meer over de geschiedenis van de kaas en de handel kun vinden.

En ofschoon er véél kaas op tafel komt na de zoetigheden, zie je vooral buitenlandse kaas genoemd. Frans, Zwitsers, Italiaans of Engels. Het was toen geen mode om kaas van eigen bodem op tafel te zetten aan het eind van de maaltijd.