Jagen met de keizerin
Er zijn van die fijne oude kookboeken waarin je menu’s tegenkomt. Vermoedelijk zijn de boeken bedoeld voor grote landhuizen of hotels, waar wat uitgebreider gegeten werd dan bij de gewone mensen thuis. Neem nu The Pytchley Book of Refined Cookery and Bills of Fare uit 1887. Het werd ooit samengesteld door Major James Henri Landon. Hij droeg het op aan gravin Spencer. Haar echtgenoot was jarenlang de belangrijkste steun voor Pytchley Country. De streek is beroemd om de vossenjacht, er was al een kroeg in de 17de eeuw, er is een cricket club en verder staan er heel wat oude landhuizen. Zoals Pytchley Hall. Deze paar zinnen roepen al meer raadsels op dan je snel kunt beantwoorden. Ik blogde er al eens over in 2012. Inmiddels weet ik dus wat meer. Major Landon werd 8 oktober 1832 geboren in Exeter en na zijn diensttijd woonde hij in Creaton House in Northampton, waar hij waarschijnlijk overleed in 1915.
De gravin kwestie is waarschijnlijk Charlotte, en dan zou de man die zich zo inzette voor Pytchley John Spencer zijn, de 5de graaf.
Spencer ontving in 1876 keizerin Sissi van Oostenrijk, die in Northamptonshire kwam jagen toen ze een tijdje in Easton Neston verbleef, dat zij huurde via haar zuster Maria.
In ieder geval is de band tussen de Spencers en de Pytchley Hunt eeuwenlang hecht. Ze bezitten er een jachtverblijf, Spencer Lodge. Van de grote jachtpartij van 1897 is zelfs een fotoboek gemaakt. Was hij toen Master of the Hunt? Wie zal het zeggen. In ieder geval was Creaton House – liever gezegd Highgate House in Creaton – regelmatig de uitvalsbasis voor de jachtpartij. De aanwezigheid van Major Landon is dan verklaarbaar. En ongetwijfeld waren jachtpartijen aan de orde van de dag. Hetgeen de grote hoeveelheid gerechten op basis van veder- en haarwild verklaart. Maar nu het menu, dat zowel in het Frans als het Engels wordt gegeven. Ik kies voor het Frans.
Octobre
- Purée d’Épinard
- Filets de Sole à la Cardinal
- Crême de Faisans aux Truffes
- Bouilli
- Homard à la Tartare en aspic
- Compote de Figues Vertes à la Crême
- Beignets à la Crème de Parmesan
Een redelijk klassiek menu, waarbij het gebraad ontbreekt en is vervangen door een runderstoof.
De romige spinaziesoep is lekker, maar een beetje tam van smaak. Opmerkelijk is dat er een eetlepel suiker door gaat en een dessertlepel zout, wat witte peper en heel veel boter. Het roomachtige zit hem in de textuur, niet in het toevoegen van room. Maar wat let je om de boter te vervangen door room, of een vegetarische variant daarvan. Het gaat vooral om gepureerde groente die een mollige pap wordt door het toevoegen van weinig goede bouillon en veel boter (of room dus). Je geeft er croûtons bij. Heel spannend is het niet. Maar ja, spinazie hoef je dan ook niet te jagen.