Geurgeranium

Jaren geleden vond ik in een Frans seizoenskookboekje een recept om olie van het blad van de citroengeranium te maken. Die geraniums waren het probleem niet. Altijd in de buurt om muggen buitenshuis te houden. Of buiten in de zomer bij de zit- en eetplekken. De druivenpitolie was toen nog niet zo goed verkrijgbaar. Maar tijdens een vakantie in de buurt van Beaune lukt het om een fles te bemachtigen. Nu staan de supermarkten er vol van hier in Frankrijk. We bakken er ook frites en wat al niet meer in. Het prettige is dat het plantaardig, licht en vrijwel reukloos is. Zo behoud je puur de geur en smaak van wat je er in bakt. Voor zo’n geraniumolie is hij dus ook perfect. Ik denk dat we met het inzicht van nu – twintig jaar na de vondst van het recept – nog iets aan zouden kunnen veranderen. Voor een slow versie in de oven gaan in plaats van hoog vuur. En de blaadjes lekker mee in de fles doen en pas na een paar weken filtreren. Maar zo stond het in het boekje.

Geraniumolie

Neem de blaadjes van een bosje pelargonium crispum, ongeveer een hand vol. Was en droog ze en pluk ze in stukjes. Doe ze met 25 cl druivenpitolie in een pan met dikke bodem en laat dit ongeveer 10 minuten koken op een hoog vuur. Zet dan het vuur af en laat het geheel rustig afkoelen. Filtreer het geheel in een zeef en bewaar de olie in een fles in de koelkast.

Gebruik het bijvoorbeeld bij het bereiden van fazant, of over een groenteschotel met raapjes, worteltjes, courgette, minipreitjes, peultjes en minivenkeltjes, of artisjokken. De groenten moeten eerst geblancheerd worden.

Tip: Gebruik de blaadjes ook ter garnering van een salade of de gebraden fazant.

Bron: Elle of Marie Claire dat weet ik niet mee.