Erwtjes voor de Zonnekoning

Verse erwtjes, jong, net uit de dop. Nu eten! Ze zijn er nog. Ergens in 1660 besloot ‘limonadier’ Audiger, auteur van Le Maison Réglée, om koning Lodewijk XIV van Frankrijk (we kennen hem ook als de Zonnekoning) een mandje Italiaanse verse erwtjes te brengen. Eigenlijk waren erwtjes vooral om te drogen en te bewaren voor de winter, in hun geheel. De mondkok aan het Franse hof, meneer Beaudoin, bereidde ze zo heerlijk, dat iedereen enthousiast werd. Voortaan verse erwtjes op het menu. Dat was pas lekker. En zo bereidde deze hofkok ze:

 Verse erwtjes

Doe de gedopte erwtjes met een flink stuk boter in de pan en laat ze stoven. Voeg harten van kropsla toe, of postelein. Doe er een bouquet garni bij en dis ze op met kropjes sla. Je kunt er nog een flinke scheut room aan toevoegen, zoals je dat ook met asperges doet.

Een eeuw later bereiden ze de peulvruchtjes als volgt: Weer in de boter, met peterselie en bieslook laten smoren, en een gevierendeelde krop sla. Beetje suiker en zout erbij , dan de boel binden met twee met room losgeklopte eidooiers.