De keuken van Elizabeth II van Engeland
Deze zomer schreef ik een hoofdstuk voor het boek God Save the Queen, dat eind oktober verscheen bij uitgeverij Pluim. Tien hoofdstukken, tien onderwerpen, tien vrouwen. Het laatste hoofdstuk gaat over de culinaria van QEII en dat was natuurlijk een kolfje naar mijn hand. Er is genoeg informatie te vinden in de literatuur rond deze langstregerende vorstin.
Heel spannend is het allemaal niet, ze is niet het type dat ’s nachts een portie afhaalchinees of fish and chips laat bezorgen ten paleize. Sober, consequent, standvastig, betrouwbaar, herkenbaar en vooral erg Engels. Leuk is dat ze als gastvrouw graag producten van de eigen landgoederen laat bereiden en opdissen. Grappig is het dan dat ze zich in Frankrijk graag te buiten gaat aan foie gras. Dit tot ergernis van haar zoon Charles, die dat maar een foute bedoening vindt.
Haar diners zijn tot in de puntjes verzorgd en getuigen van goede smaak. Anekdotes te over, die vinden jullie in het boek. En ik blogde er al eens over: klik hier.
Een voormalige hofkok klapt regelmatig uit de school over de eetvoorkeuren van de Britse royals, maar dat is vooral ook omdat hij boeken en cursussen verkoopt. Nette menuutjes van haar diners zijn online wel te vinden, zoals dit van 20 oktober 2015. Opmerkelijk is de uitgebreide lijst wijnen, met daarin een Zuid-Afrikaanse van Klein Constantia. Die naam doet – met Groot Constantia – natuurlijk denken aan Simon van der Stel. Ooit ontmoette ik een nazaat, die mij op deze wijnen wees en sindsdien zijn we wel fan.
Het is een mooi herfstmenu, met wild van de eigen landgoederen, heerlijke groente in de vorm van rode kool en knolselderij. Die salade moet je niet te serieus nemen. Omdat de koningin maar weinig eet heeft ze altijd een bordje salade waarmee ze kan spelen, zodat het net lijkt of ze nog meedoet met de maaltijd. Anders zo zielig voor de lieden die graag de tijd nemen om van al het heerlijks te genieten. Zij zit zich dan te verheugen op het chocolade toetje.
Meer vinden jullie dus in: