Aardappelballetjes

 In het kookschriftje van de oude mevrouw van Gijn staat een recept voor Gefarceerde aardappelen. Maar dat gaat helemaal niet over gevulde piepers zoals je zou verwachten. Het is iets met aardappelpuree. En wel héél véél aardappelen. Lees maar even mijn hertaling mee:

Gefarceerde aardappelen

Dit heb je nodig: 50 aardappelen gaar gekookt en door een zeef gedrukt.4 à 5 losgeklopte eieren, nootmuskaat, boter. Beschuiten of paneermeel, boter om te braden, kalfsjus of bouillon. Citroen.

En zo doe je het: Roer de eieren, boter en de nootmuskaat door de aardappelpuree. Ik zou er ook wat zout en peper door doen, maar dat staat er niet bij. Vervolgens maak je balletjes van de puree. Die rol je door beschuitkruimels of paneermeel. Je laat boter bruin worden in een koekenpan en bakt daarin de balletjes rondom. Die doe je in een schotel en daarover heen giet je een gebonden jus of bouillon met citroensap.

Nou ziet dat er al een beetje uit als een begin van aardappelkroketjes. Maar dan zo’n kwak jus erover. Is al het knapperige er meteen weer af. Wij zouden de saus er nu los bij geven.Of weglaten.
Vijftig aardappelen is ook best heel veel. Maak je er puree van, dan kun je er heel veel meer balletjes van maken. Dus voor een groot diner is het misschien wel handig en ‘zuinig’. Uit één gemiddelde aardappel maak je  wel drie of vier balletjes. Schotels vol dus.
Het is geen restverwerking, want 50 aardappelen houd je niet zo maar over. Hoe groot moet de pan wel niet zijn waarin je 50 aardappelen gaar kookt? Een wasketel? Ik snap dit recept nog niet helemaal. Kan me soms maar moeilijk in zo’n huishouden uit de 19e eeuw inleven. Maar als basisrecept voor aardappelkroketjes of bitterballen van aardappelpuree is het wel leuk. Zou er flink wat peterselie door hakken. En misschien wat fijngesnipperd wit van een preitje.