Zoetwatervis
Vergeten vissen, hebben we die ook? Ja, natuurlijk. Niet voor iedereen vergeten, maar door het gros van de consumenten wel. Dan heb ik het nu even over de zoetwatervis. Geheel uit de mode geraakt. daar zijn wel een paar oorzaken voor te ontdekken. We hebben niet meer zo veel of zelfs helemaal geen vastendagen meer. Dus is de verplichting tot het eten van vis weggevallen. Vis hoeft ook niet meer levend op de markt verkocht te worden. Dankzij nieuwe technieken is zeevis van verder weg een haalbare kaart. En zeevis van ver weg is natuurlijk veel sjieker dan vis uit de sloten en meren, kanalen en vaarten uit het binnenland. Toch? Forel en paling en soms snoek, karper of snoekbaars wordt nog wel op de kaart gezet. Maar meer in Duitsland en verder het oosten van Europa in dan in de landen met een ruime zeekust en zeevisserij.
Afgelopen zaterdag voeren we uit op een vlet om de fuiken in een dode arm van de Merwede te legen. Samen met een man die er alles van weet, omdat het ambacht van binnenwatervisser nog net niet om zeep is geholpen door de wet- en regelgeving. Maar dat scheelt niet veel. Toch moeten we juist zuinig zijn op onze zoetwatervissers. Er valt namelijk veel lekkers te halen uit het binnenwater. Duurzaam gevangen vis. Zoals pos en grondel, blankvoorn en alver. De baarzen werden teruggezet, want daarvoor is het seizoen nu voorbij. Vroeger wist iedereen dat. Vissen waren ‘tydig’ of ‘ontydig’ en dat kon je in je kookboek lezen, voor zover je dat niet wist. Zijn de zoetwatervisjes lekker? Nou, reken maar. Zeker als ze zo kraakvers zijn! Lekker knapperig bakken in de olie.
De foto is gemaakt door Judith Baehner tijdens de workshop. Alle vis uit de fuiken wordt gesorteerd en geteld en vervolgens wordt aan de lokale vereniging tot behoud van gevraagd of we ze mogen opeten. Dat mocht!
Ik kreeg wat pos – in de 18e eeuw nog zeer geliefd – mee naar huis. Schoongemaakt en wel, dus dat was gemakkelijk. We haalden er nog wat stekeltjes af, depten ze droog en wentelden ze in de rijstebloem. Daarna hebben we ze in een dikke laag plantaardige olie en goudbruin gebakken. En vervolgens bestrooid met zeezout met wat rode peperschilfers erdoor. Helemaal lekker. Tijd dat we de pos hervinden!