Navigation Menu+

Zoethout

26 maart 2013 door in Blogger |

Gisteren,
culiperslunch, Kookfabriek, Amsterdam. Fantastisch georganiseerd door Marcus
Polman & Co. Veel te veel lekkers om op te noemen. Maar de komende dagen
maak ik een tour d’horizon en richt de schijnwerper op een paar producten. Te
beginnen – hoe kan het anders – met iets spicy. Bij Vanilla Venture stond een
bosje zoethoutstokjes tussen al het andere heerlijks. Ik rook het boven alle
andere geuren uit. En ik kreeg een stokje mee. Eens denken wat ik er mee ga
doen (en het verstoppen, anders kauwt de man het prettig weg). 
Wat
is zoethout? De wortel van de Glycyrrhiza glabra. Dat Glycyrrhiza komt uit het
Grieks en betekent letterlijk Zoete Wortel, een naam die bedacht werd door
Dioscorides (1e eeuw van onze jaartelling). Toen kenden de mensen de medicinale trekjes van deze wortel al eeuwen en eeuwen. 
De plant houdt van warme
landen en vocht. Dus langs de rivieren en meren in Italië, Griekenland,
Turkije, Syrië, Irak, Iran, en India kun je hem vinden, maar ook in China en de
Kaukasus. Niet altijd helemaal dezelfde versie van het zoethout, de familie
bestaat uit zo’n 12 leden. Het leuke is dat zoethout een peulvrucht is, maar in
dit geval gebruiken we alleen de wortel. Na drie jaar is de plant rijp om
geoogst te worden. De wortels worden met de hand uit de grond getrokken als het
goed is. De boeren laten dan de wortels drogen in de zon. Ik zou toch wel eens
een verse wortel willen proeven. En wat doen we eigenlijk met de peulvruchten?
Op de keper beschouwd weet ik helemaal niets van dit gewas. Nu iemand vinden
die mij wijzer maakt. 
Wat
doe je er mee in de keuken? Thee, ijs, marinade, meetrekken in de bouillon,
verwerken in een sausje. Ik ga het maar eens raspen boven fruit en kijken wat
dat doet. Peer om te beginnen. Lijkt me heerlijk.

Tags: , , ,