Wat een weer!

Zo’n driehonderd jaar geleden was er net zo’n zachte winter als nu. Alleen januari heeft wat winterse temperaturen met wat sneeuw en nachtvorst. Maar het waait vooral. En het regent pijpenstelen. Pas in de loop van de maand gaat het flink vriezen en valt er een dik pak sneeuw. Aan het eind van de maand is het zelfs zo koud dat er op de Zaan geschaatst kan worden. Maar begin februari varen de schuiten alweer op Amsterdam. Het jaar tevoren zijn er aan de Zaan vier molens afgebrand, de Waterhond in Oostzaandam, een meelmolen, een stijfselmolen en oliemolen De Liefde in Wormerveer.

In Dronrijp is er ruzie. De kale jonker Taecke Sijbrand Camminga van Burmania laat langt zijn prachtige oprijlaan naar Fetze State zes rijen iepen kappen. Hij verkoopt ze voor half geld. In Februari 1712 moeten er een aantal abelen en essen aan geloven. Zo is dus de mooist plantage van Friesland, in feite naar de barrebiesjes om geldelijk gewin. De omwonenden vinden het zonde.
Verder is het het een jaar van lichte wateroverlast, veel wind en regen.

Ach, wat is Buisman toch heerlijke lectuur. Ik zit met smart te wachten op deel 6, de periode na 1750. Als het goed is komt het dit jaar uit.

1712 is een roerig jaar in Europa met veel oorlogen en zeeslagen. Ook de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden begeeft zich voortdurend in het strijdtoneel. De prijs van rogge stijgt de pan uit en veepest slaat toe, zelfs dermate ernstig dat in 1713 bijna de helft van het vee omkomt. Een gewoon gezin voedt zich met roggepap met paardenbonen, wortelen en brij, wat (gezouten)vlees en (gedroogde)vis.

Lieve lezers, jullie begrijpen: ik draag voor uit eigen werk. Citeren dus alleen met bronvermelding. Gebruiken alleen in overleg. Dat geldt trouwens voor mijn hele blog én voor mijn lezingen.