Voedsel voor de Doden

Op de leuke tentoonstelling over de Tuinen van de Farao’s kom je ook een kalkstenen stèle tegen met daarop een offer van voedsel voor de doden. Absolute noodzaak voor het overleven in het hiernamaals. Familieleden brengen voedsel naar het graf van de dierbare dode. Een runderpoot, een gans, brood, een krop sla, een bos uien en een soort meloenen. Bij sla moet je meer aan de Romaine (bind)sla denken dan aan onze kropsla. Uien waren ook heel populair.  Gezien de hoeveelheid groente en fruit en bloemen die er in omloop waren moet er heel wat geakkerd zijn. Natuurlijk in eerste instantie granen voor brood en bier, maar ook vlas waarvan de zaden voor olie gebruikt werden en de stengels om linnen van te maken. Naast de grote graanakkers lagen de kleinere dambordvelden met groente, van elkaar gescheiden door dammetjes en gootjes om water te kunnen toevoeren. Uien, knoflook, meloenen, sla, melokhia (een soort spinazie), peulvruchten wisselden elkaar af. Hebben we er recepten voor? Een oud-Egyptisch kookboek is er niet. Maar je zou je kunnen voorstellen dat het ontbijt begon met brood, radijzen, uitjes, dadels en olijven. En misschien een paar hardgekookte eieren.