Gisteren ging ik op gratenjacht. Daarvoor reed ik helemaal naar Den Helder, om bij de Verse Viskoerier aan de haven een krat ‘graten’ op te halen. Wat een prachtig bedrijf is dat. Vanaf het lossen om drie uur in de ochtend wordt er keihard gebuffeld om de vissen schoon te maken en verzendklare pakketten voor de bezorging te maken door Bert en zijn team. En daarnaast is er dan ook de viskraam aan huis. Al vóór om 12.00 uur de deuren open gaan drommen de mensen uit de buurt samen om de meest verse vis te verschalken. En keus is er te over. Het merendeel van de mensen gaat echter voor filet, of wil de koppen van de visjes af hebben. En zo blijft er behalve graat ook heel veel visvlees achter. Heerlijk voor een vissoep, stoofschotel, of een fumet. Je mag dat gewoon geen ‘afval’ noemen. Ook bij de vis moeten we weer leren de hele vis te waarderen. We zijn zo verwend geraakt. Maar ik  begrijp het wel. Met de moderne huizen, waar de keuken midden in de woonkamer staat en ventileren slechts via een ondermaatse afzuigkap kan, dan is vis bakken of langzaam stoven niet echt een pretje. Of althans heel kort. Vis mag naar niks ruiken en het moet ook nog eens snel klaar. Dan beland je al gauw  bij een filetje of wokvlokken. Ja, die laatste bestaan echt, ga maar eens bij ‘s lands grootste supermarkt kijken.
Poontjes werden het voor thuis. Gisteravond kwam ik er niet meer aan toe na de hele dag op zwerf te zijn geweest. Morgen het recept.
Mijn advies voor de vrijdag: ga gewoon op excursie naar Den Helder, kijk op de site van www.verseviskoerier.nl en bestel, als je geen tijd hebt voor een uitje en in het bezorggebied woont.  Versere vis kun je haast alleen maar zelf vangen.