Terug-Blik

Wie het inblikken eigenlijk heeft bedacht? Dat was de Fransman Nicolas Appert, een uitvinder in hart en nieren. Van oorsprong was hij een chefkok en banketbakker. Pas later werd hij voedseltechnoloog. Hij werd geboren in 1750, zijn vader was bierbrouwer en baatte diverse etablissementen uit in de Champagnestreek. Ongetwijfeld hielp zoon Nicolas mee bij alle voorkomende werkzaamheden in de brouwerij en de herberg. Zijn eerste echte baan kreeg hij op zijn 22ste, als chefkok bij de Pfalzprins Christiaan IV. Er volgen nog meer van dat soort aanstellingen. Wanneer hij 31 is vestigt hij zich als banketbakker/suikerwerker in Parijs. Daar legt hij zich toe op het conserveren van fruit in suiker. En dat leidde weer tot de wens om voedsel te conserveren met behoud van smaak en textuur. De klassieke methode van drogen, roken en/of zouten had volgens hem te veel nadelen. Dat moest beter kunnen. Hij begon te experimenteren met glazen flessen, die hij met fruit, groente of vlees vulde en in een bad met kokend water zette. Tien lange jaren van proberen, noteren, opnieuw beginnen, en weer proberen. Parijs is een onrustige plek in die tijd, en Appert verhuistin 1795 met zijn experiment naar Ivry sur Seine. Midden in een tuinderij zette hij een fabriekje en vulde flessen. Een aantal daarvan gaf hij mee aan de Franse marine: soep, peulvruchten, groente en vlees in jus. In 1803 gingen de flessen mee aan boord. Drie maanden later viel het oordeel: allemaal heel erg lekker en vooral de groente smaakte alsof die net geplukt was. Dat vraagt om meer en groots opgezette experimenten. Appert verhuist in 1804 naar Massy en voorziet de marine opnieuw van flessen met geconserveerd voedsel, die mee de zeven wereldzeeën opgaan. Allemaal tot grote tevredenheid. Alleen, die flessen, die waren op zee wat onhandig. Op de woelige baren brak nog wel eens wat glaswerk. De stap naar blik laat dan niet lang meer op zich wachten. Wordt vervolgd.