Spiegelei – vervolg

Gisteren kwam natuurlijk de vraag wat voor 16e eeuws recept dat dan wel niet was, voor spiegelei. Dat volgt straks. Eerst ging ik op zoek naar Renaissance-spiegels. Om te kijken of die een beetje op een gebakken ei leken. Of omgekeerd. Ovaal, rond, vierkant. Prachtige spiegels en ja, ze lijken wel een beetje op spiegeleieren. Je begrijpt het wel. Al is de rand van de spiegel meestal donker en niet wit zoals het eiwit. Een heel mooie afbeelding van zo’n spiegel kom je tegen op het schilderij van Jan van Eyck van het bruidspaar Arnolfini. Hier een detail. De spiegel tussen de echtelieden. Net een beetje een minder bewerkte lijst zie je daar wel een spiegelei hangen.

En nu het recept in mijn hertaling.

Spiegeleieren

Dit heb je nodig: boter, eieren, zout, peper, eventueel rozemarijn, salie of peterselie. Boterhammetjes voor het opdienen en als je wilt ook geraspte Parmezaanse kaas.

En zo doe je het: Klaar de boter in een koekenpan en schuim hem zo nodig af.  Breek de eieren boven een schotel en laat ze voorzichtig in de pan glijden. Temper het vuur. (Van mij mag je ze ook boven de pan breken, maar zorg dat er geen eierschalen meekomen. Dat knerst zo tussen de tanden.) Doe een deksel op de pan en wacht tot ze gestold zijn. Strooi er wat zout en peper over en leg ze op een boterham en strooi er desgewenst Parmezaanse kaas over.
Variant: Je kunt ook eerst rozemarijn, salie of peterselie in de boter meebakken en dan pas de eieren erbij doen. 

Je kunt ook een zoete variant maken: dan strooi je suiker met kaneel over de gebakken eieren, in plaats van zout, peper en geraspte kaas.