Houtduiven zijn een ware plaag aan het worden. Begon het hier in de tuin met een enkel koppeltje een paar jaar geleden, nu hebben we al vier broedparen. Kan wel wat minder. Zeker in de spruitjes- en boerenkoolvelden.En dan heb ik het nog niet eens over de akkers met maïs. Allemaal gefundenes fressen voor deze vogels.
Je kunt dit ‘ongewilde’ gevogelte trouwens zelf ook prima eten. Bij James Landon mogen we houtduivensoep eten met de Kerst. Verkijk je iet op dat purée, een 19e-eeuwse aanduiding voor gebonden soep van gepureerde ingrediënten.

Purée of woodpigeon

Dit heb je nodig: twee houtduiven, een ui, twee wortelen, een stengel bleekselderij en flinke kluit boter, bouillon, suiker, zout, citroen, brood om croutons van te maken. 

En zo doe je het:  Snijd de duiven overlangs en bak ze met de gesnipperde ui, wortel en bleekselderij in de boter lekker bruin. Doe de boel in een stoofpan met een halve liter kippenbouillon, of groentebouillon, of kalfsbouillon. Doe er een theelepel suiker en een theelepel zout bij en laat alles een half uur pruttelen. Haal de houtduiven uit de pan, verwijder de huid en pluk ht vlees van de botjes. Doe de botjes terug in de bouillon en laat de boel nog even stoven tot de groente heel erg zacht is. Zeef het dan door een fijnmazige zeef.
Stamp de groente (maar niet de wortelen) fijn met het houtduivenvlees in een vijzel en wrijf het dan door een zeef tot je een fijne puree hebt.
Laat de soep afkoelen, verwijder het vet, zeef de soep.
Verwarm de bouillon in een soeppan en meng er de puree door tot je de substantie hebt gekregen van een dikke room. Voeg het sap van een citroen toe, kijk of er voldoende zout in zit, en dien op met krakend verse croutons.

Het plaatje is een 19e-eeuwse houtduif geschilderd door Hunt.