Soep van het jaar – 1
Voor het eerst in mijn leven deed ik gisteren mee aan een kookwedstrijd. Iedere kans om belangstelling aan te wakkere voor ons mooie culinaire verleden grijp ik aan. Wist dus absoluut niet waar ik in terecht kwam, maar dat maakt het extra leuk. De Soep van het Jaar-wedstrijd is een initiatief van Food Inspiration. Er zijn verschillende categorieën, waarin je kunt meedingen. Ik koos voor die met weinig ingrediënten. Idealiter zou ik Oma Fabricius knolselderijsoep hebben gemaakt met maar twee ingrediënten: knolselderij en bouillon. Maar die maak ik al zo vaak, dus dat wordt zo saai.. En ik ben zo dol op zuringsoep, een recept uit de Geldersche keukenmeid uit de 18e eeuw.
Het viel nog niet mee om goede zuring te vinden, maar uiteindelijk hielp Rungis BV in Barendrecht me uit de brand. De tuinzuring bloeit inmiddels en dat is niet goed voor de smaak. De soep, die je met eidooiers moet binden, lukte wonderwel en wij vonden hem erg lekker, vooral in combinatie met de koud gerookte kalfstong.
Het was overigens heel leuk om al die soepkokers enthousiast aan de slag te zien. Tegenstellingen waren groot, want wat ik niet wist of bedacht had, was dat er veel professionele koks en commerciële bedrijven op afkwamen. Complete keukenbrigades. Daar kun je als amateur niet tegenop. Hoeft ook niet, er moet verschil zijn tussen profi en hobbyist. Maar lastig om te beoordelen voor een jury. Die was er ook niet. Wij zelf waren elkaars jury. En omdat het ‘blind’ proeven was, mocht je zelf niet je soep presenteren. Dat was jammer, want bij de onderlinge kennismaking hoorde ik heel veel leuke verhalen over de soepen en de manier waarop ze tot stand waren gekomen. Ik voel mij ook helemaal niet gekwalificeerd om soepen van anderen te jureren. Heb niets met over the top shows en gedeconstrueerde toestanden, omgevallen piramides en bedrijfspresentaties. Het gaat mij om de soep met wat leuks erbij en een goed verhaal. De verhalen hoorde ik van Agnes de zeewierlady, en de landwinkelkookster, en de man die zijn soep bond met gepureerde witte bonen. En van Leonie met haar gegrilde groentesoep, en van John met zijn kokossoep met cashews. Dat soort ontmoetingen vind ik altijd heel inspirerend. En daarom is het leuk om mee te doen aan zo’n wedstrijd.
Morgen het verhaal dat ik wilde vertellen over de zuringsoep.