Slemp

Er ligt een dun laagje poedersuiker over ons dorp en een vliesje pukkelig ijs op de sloot. Wordt het dan toch nog een beetje winter? En krijgen we dan trek in andere zaken? Iets om warm van te worden?
Bij drankjes voor koude dagen, dan denk je aan warme chocolademelk of punsch (ja, de Oostenrijkse versie dus) of anijsmelk. Of…. heel ouderwets: slemp. Dat is een soort koffie verkeerd, maar dan met thee. Hier een recept uit het begin van de vorige eeuw:

Slemp

Dit heb je nodig: 1 liter melk, 40 gram rietsuiker, 5 gram thee, paar draadjes saffraan, 4 kruidnagelen, een kaneelstokje, een stukje foelie.

En zo doe je het: Bind de kruiden en de thee in een neteldoeks lapje. Warm de melk even op. Laat het neteldoeks lapje in de lauwe melk ongeveer een uur trekken. Haal het zakje eruit en breng de melk met de suiker aan de kook. Giet de melk in een melkketeltje.

Nu zouden we misschien iets anders te werk gaan: melk in een pannetje, kaneelstokje kan los in de melk, saffraan, foelie, kruidnagel en thee doe je in een thee-ei en dan je laat de boel op een theelichtje lekker een uurtje trekken. Af en toe roeren. Daarna vis je kaneelstok en thee-ei uit de melk, zet de pan op het vuur, giet er de suiker bij, goed roeren en aan de kook brengen, klaar.

Die suiker is belangrijk, het moet goed zoet zijn. Beknibbelen op de suiker voor de slemp was in de 18e eeuw al een slecht advies.