Schotse engelen te paard

Wanneer je op zoek bent naar iets in oude kookboeken, dan blijf je natuurlijk regelmatig bij een ander onderwerp plakken. Gewoon omdat een zinnetje je intrigeert, of omdat je getroffen wordt door een prachtig verouderd inzicht. Ik vertaal even en noem straks de bron.

‘Om een jeugdig figuur te houden na je veertigste. Begin met naar je dieet te kijken. Je moet het eten van vlees tot één keer per dag beperken. Het vlees moet dan een gegrilde biefstuk zijn ter grootte van de palm van je hand, of twee magere lamskoteletten, of  twee dunne plakken rosbief of schapenvlees, of een portie gekookte of geroosterde kip of kalkoen, of wild, of pens met uien. Varkensvlees, noch eend, noch gans, noch gekookte niertjes, noch stoofvlees, noch koude tong, noch enig vlees uit blik mag gegeten worden. Je mag alle groente eten die je wilt, zolang die maar (licht) groen is en boven de grond groeit. Dus geen bietjes, wortelen, rapen, aardappelen of peulvruchten mogen op je menu staan, tenzij je heel veel fysieke inspanning verricht. Fruit mag je eten, bij voorkeur rauw, maar eet geen bananen, of noten, of gedroogd fruit of vruchtenjam.’

Vis? waar is de vis? Aha die figureert wel in de afslankmenu’s die op het stukje theorie volgen. Bijvoorbeeld bij het ontbijt, waar je behalve twee plakken ananas uit blik, een cracker en een kopje thee of koffie met melk maar zonder suiker twee Scotch Angels on Horseback mag eten. Angels on horesback, dat zijn oesters met een plakje bacon erom heen en dan gebakken. Maar wat zijn Schotse Engelen? Gelukkig staat er als voetnoot een recept bij: Twee kleine filetjes Finnan Haddock (koud gerookte schelvis) gewikkeld in bacon en gegrild. Dat klinkt dan weer erg prettig. Al is deze haddock hier ver te zoeken. Andere koud gerookte zeevis dan maar. Of forel. Ook erg lekker.
Waar haal ik al deze wijsheid vandaan? Ik lees Elizabeth Craig’s Family Cookery uit 1935. Ik zal er morgen nog wat van opdissen.