Saffraan

Een zonnige zaterdagmorgen met een feestje in het vooruitzicht later op de dag. En heel veel voorbereidingen voor volgend weekend. Het huis zal heerlijk gaan geuren naar allerhande specerijen en kruiden. Zoals saffraan, vanaf de oudheid gekweekt in Turkije, op Kreta en later ook in Frankrijk in de Anjou en de Limousin. In 1698 werd de teelt officieel toegestaan door Lodewijk de Veertiende in andere delen van Frankrijk.

Wat geoogst wordt zijn de geurige meeldraden van de Crocus sativus. Deze worden gebruikt als smaakmaker, als geur-element in parfum en als kleurmiddel.
Je vindt saffraan terug in de Indiase specerijenmixen als biriani, de Marokkaanse chermoula, in de paella en zarzuela van het Iberisch schiereiland en de Italiaanse risotto.
Saffraan is ook nog eens gezond, want er zit veel vitamine A en B12 in, riboflacine en caroteen.
Maar het is een zeldzaam en kostbaar goedje, dus wordt er vaak mee geknoeid en krijg je goudsbloem of geelwortel erdoor gemengd.
In de middeleeuwen is de geur en de kleur in de keuken geliefd. Je kunt er prachtig schotels mee van een kleurtje voorzien. Meng het met eidooier en verf er de deksel van een hartige taart mee. Ná het bakken. Je verguldt de taart ermee. Experimenteer maar eens.