Raapjes op z’n Duits

Wortelen en Raapjes als groente, dat klinkt lekker winters. Ik  heb gele raapjes gekocht bij Hoeve Ravenstein in Baarn. Mrs. Beeton suggereert geen bereidingswijze, maar de Duitse bereidingswijze klinkt wel aangenaam. Raapjes zijn een tijd uit de mode geweest. Jarenlang kon ik ze alleen bij de Turkse of Marokkaanse groenteman krijgen. Gelukkig mogen ze weer en zien we ze in vele varianten in het schap liggen in het seizoen.
De geschiedenis van het raapje laat zich  niet gemakkelijk duiden. Wilde raapjes kwamen in Europa en Azië voor. Ze hebben dan dezelfde pittige smaak als hun familieleden radijs en mosterd. Wanneer ze in cultuur zijn gebracht laat zich raden. In ieder geval stonden ze in Mesopotamië op het menu. Morgen meer over de geschiedenis. Nu het recept van mrs. Beeton.

De Duitse Manier om Raapjes te bereiden

Dit heb je nodig:  1 pond raapjes, flink stuk boter, zout en peper naar wens, halve liter bouillon (groente of gevogelte of lam), eetlepel bloem.

En zo doe je het:  Smelt de boter in een pan en leg er de in plakken of blokken gesneden raapjes in en doe er peper en zout bij. Schud ze regelmatig om gedurende een paar minuten. Voeg dan de bouillon toe en laat ze gaar stoven. Doe in een ander pannetje een klontje boter en fruit daarin de bloem. Voeg dit toe aan de bouillon, zodat je de saus wat bindt.

Goed, ik houd niet van gebonden sausjes, dus wij voeren het laatste deel van het recept niet zo uit. En natuurlijk gebruik ik geen bloem maar arrow root. Dat is gluten vrij. Een ietsiepietsie is genoeg om de saus iets lobbig te maken, maar er geen pudding van te fabrieken.