Postcodekip

Wij kopen graag hele kippen. Nou ja, heel? Het binnenwerk is er allemaal uit en dat vind ik wel eens jammer. Maar zo gaat dat tegenwoordig nu eenmaal. Meestal kopen we een Label Rouge kip, een kip van goede huize. Een kip die een beetje een prettig leven leidde vóór de consumptiemaatschappij riep. Sinds kort zit de Label Rouge kip in een nieuwe verpakking. Een superzak met een heel verhaal in beelden en teksten. Zorg en aandacht, beter en langer leven, voedsel bestaat voornamelijk uit maïs en granen, en ze kunnen naar buiten. Er zit ook een driesterrensticker van de Dierenbescherming op. Plus een website waar je kunt kijken waar je kip vandaan komt via een postcode. Een beetje een algemeen antwoord, de kip komt bij een boer in Janzé vandaan, in het arrondissement Rennes. Verder krijg je geen informatie, want dat zou de privacy van de boer in gevaar brengen. Hmmm. Maar er staat wel een prettig plaatje van de buitenkippen. En we vertrouwen er dan maar op dat deze kippen daarop rondpostcodescharrelen. Datzelfde plaatje zie je niet op de postcodezak, daar staat een gebraden kippetje op. Al is het duidelijk een ander recept dan op de achterkant van de zak voor de bereiding wordt gegeven. Daar staat niets over specerijen en piepertjes. Gelukkig weten we zelf wel hoe het moet. Slow garen in de oven met wat kruiden uit de tuin in de lege buik. Zo’n kip weegt meer dan een kilo. We hebben er dagen plezier van.
Op de site van bewustenlekker.nl  zie ik dat ze behalve hele Label Rouge kippen ook de filets verkopen, maar niet de poten en dijen. Die houden ze lekker zelf in Janzé. Heel begrijpelijk, veel smaakvoller dan die wat duffe filets. Maar ik zou willen dat een ‘hele’ kip weer een ‘hele’ kip was, dus inclusief het binnenwerk. Kan best in een los zakje erbij.