Pierewaaien

Vandaag ga ik gezellig met een oude vriendin op stap. Een dag vol cultuur, lekker eten en veel gepraat. We zien elkaar ongeveer één keer per twee jaar, gezien haar internationale carrière die haar tegenwoordig naar redelijk onbereikbare delen van de wereld heeft gevoerd. Althans, qua vakantiebestemming. In vroeger tijden reisde ik in haar kielzog onder meer naar het net-niet-meer-helemaal-oorlogsgebied Kosovo om een radiodocumentaire te maken over de ontluikende democratie. Al weer zo’n twaalf jaar geleden is dat. Dus veel herinneringen ophalen, maar ook veel nieuwe ontwikkelingen aanhoren. Je hebt van die vriendschappen waarbij je gewoon door kunt praten waar je gebleven bent, ook al zit er een ruime tijd tussen.
En dan te denken dat we elkaar ruim twintig jaar geleden voor het eerst ontmoetten op een managementcursus over veranderingsmanagement! We bleken zo ongeveer bij elkaar om de hoek te wonen en zo ontstond een hechte vriendschap. Ondanks de inmiddels grote afstanden.
Vandaag gaan we dus naar Jan van Eyck in Meermanno en naar een visrestaurant in Scheveningen. En – ons kent ons – langs een paar kledingwinkels zal ons pad ook wel voeren. De mannen blijven veilig thuis.
Ik hoop op mooie vis bij Simonis, het reiskoelkastje staat al weer in de auto. Maar dat is voor morgen. Vandaag ga ik pierewaaien.