Ouderwetse tomaten

Bij Willem & Drees kocht ik tijdens de Voedsel & Architectuurdag prachtige ouderwetse tomaten. Twee joekels met mooie ribben. Coeur de Boeuf heten ze optimistisch. Een runderhart is nog wel een beetje groter, maar vooruit. Dit soort tomaten lijken erg op de oertomaten die je in oude plantenboeken van vier eeuwen geleden tegen komt. Toen een enkele botanische geleerde of verzamelaar ze al in de tuin had staan. Voor het mooi en interessant, niet voor de consumptie. Daar denken wij heel anders over. Wij willen er iets leuks mee. Het is helemaal geen zomer voor salades eigenlijk. Het is een zomer van rubber laarzen om door de plassen mee te stampen. Een zomer van stoere wollen truien en stevige shirts. En dus van verwarmende hapjes in plaats van frissigheid.
We hebben vadouvan, we hebben ui en venkel en courgette. Die laatste drie hakken we – net als de tomaten in blokjes. De vadouvan laten we in wat milde wilde olijfolie trekken. We wokken alles beetgaar met de vadouvan-olie. Heerlijk bij de vis. 

Er is wat discussie over ‘echte’ coeur de boeuf tomaten, die meer hartvormig zijn en minder geribd. Er is ook een Italiaanse versie uit Albenga. En er zijn inmiddels tal van variaties op en cultivars van. Ik vind deze meer op de Marmande lijken. Maar what’s in a name? Zolang ze maar goed smaken.