Omelet met salie

Briefjes in boeken. Altijd interessant. Waarom heb ik een briefje of een foto of een bonnetje bij een bepaalde pagina in een boek gestopt. Gisteren zat ik dus met mijn neus in de Angelsaksische keuken. Toen ging het nog over erwtjes. Maar er zat een briefje. Een paar pagina’s verder. Ruitjesblok, dus al héél lang geleden. (Dat leg ik maar even niet uit) In ieder geval nog van vóór de plakbriefjes. Het zit bij een recept voor een omelet met salie.

Kun je je voorstellen? Opgeschreven in de 9e of tiende eeuw. Het woord omelet staat er nog niet in, dus het zou ook best roerei kunnen zijn, maar dat lees je ook niet echt. Dit staat er – ik hertaal even:

Neem een handvol salie en wrijf het fijn en neem twaalf peperkorrels en maal die fijn. Neem dan eieren en klop ze met de salie en de peper. Pak een schone pan en bak het mengsel in olie.

Leuk? Nou en of. Wij zouden er nog een snuf zout in doen. Ik ga hem trouwens proberen met groene Penja-peper. En een beetje voorzichtig met de hoeveelheden,  er staat ook niet bij hoeveel eieren er in gaan, dus zo’n handvol salie is best veel. Beetje uitproberen wat je lekker vindt.