Omelet met groentjes

Weer vet met mijn neus in de boeken. Eigen kamer in de KB, hoe fijn is dat als je een half jaar onderzoek voor de boeg hebt? Heel fijn. En dus komen de boeken met bakken naar mij toe. En soms ga ik ze opzoeken in de Bijzondere Collectie. Op audiëntie, zeg maar. Deels doe ik onderzoek voor het nog lopende project, deels voor een nieuw. Als je lange dagen maakt kun je veel verstouwen. o zat ik te neuzen in een paar boeken uit de jaren twintig van deze eeuw. Over wat toen ‘nieuw’ was, of juist wat toen aan oude recepten weer werd opgefrist. Uiensoep, stoofpotten, en heel veel met ei. De Omelet als complete lunch. Wie kan daar tegen zijn? Zeker als je er lekkere voorjaarsgroente in doet.
Goed voor de zondagbrunch.

Omelet met Fijne Groente

Dit heb je nodig: 4 eieren, zout, peper, scheutje water of room, boter, handje spinazie, handje zuring, handje kervel, handje waterkers.

En zo doe je het: klop de eieren los met een scheutje room (denk: 1/2 eetlepel per ei), het zout en witte peper uit de molen (penja!). Kuis en was de groente en hak de boel fijn. Dep een beetje droog. Smelt een beetje boter goudgeel in een pan en laat daarin het groen flauwvallen. Uit de pan en laten uitlekken.
Doe de rest van de boter in een koekenpan en laat die smelten maar niet bruin worden. Klop de eieren nog even los en laat de massa dan in de boter glijden. Rustig laten garen op een laag vuur. Laat het ongestolde vocht een beetje walsen in de pan. Deksel erop mag ook, maar let op dat de boel niet taai wordt. Laat de omelet op een schotel of bord glijden, vul met de groente en klap dubbel. Lekker vers brood erbij. Wat wil een mens nog meer?

De eitjes op het plaatje zijn van Juan Gris.