O, die reclame
Eigenlijk moet ik een beetje giechelen om die zelfverkiezingsslogan van Henkie Bleker, zo nadrukkelijk van het burgerbiertje Heineken gejat. Wat een troostelozigheid. Ik ben geen bierdrinker en er schijnt niets te mankeren aan dit bier behalve fantasie, maar ik herinner me de kwalificatie ‘uilenzijk’ nog van vroeger.
Het aardige van slogans is dat ze vaak het tegenovergestelde zijn van wat de reclameboodschap wil uitdragen. (Henkie en eerlijk!) Of oploskoffie voor de gezelligheid? Nou, eh, neu, meer voor de goedkoopte. En zo gaat het met meer. Het is best leuk om door de advertenties van vroeger heen te wandelen en te kijken hoe de huisvrouw werd beïnvloed. Ik keek ernaar voor een deeltje in een heimwee-reeks van Waanders. O ja, betalen doen (of deden) die dus niet voor geleverde arbeid en inhoud. Research en content wordt zelden op waarde geschat. De eer van je naam in druk te zien moet kennelijk genoeg zijn, ondanks gemaakte afspraken voor honorering. Maar dit terzijde. Lees maar even mee wat ik toen schreef over de advertenties. Dat is wat smakelijkere kost:
In
de jaren vijftig is de huisvrouw vooral ijverig met het huishouden bezig. Zij
bakt en braadt met een vrolijk schortje voor en verrast het huisgezin met gerechten op basis van pakjes en zakjes. Royco erwtensoep, macaroni-elleboogjes
van Honig, Momentorijst, Trixie pudding. Gevolgd door Saromapudding en Lassie
Toverrijst.
de jaren vijftig is de huisvrouw vooral ijverig met het huishouden bezig. Zij
bakt en braadt met een vrolijk schortje voor en verrast het huisgezin met gerechten op basis van pakjes en zakjes. Royco erwtensoep, macaroni-elleboogjes
van Honig, Momentorijst, Trixie pudding. Gevolgd door Saromapudding en Lassie
Toverrijst.
In
de jaren zestig krijgt de huisvrouw dankzij allerlei nieuwe snufjes in de
keuken en de rest van het huishouden meer tijd voor andere zaken, en in de
jaren zeventig ook tijd voor zichzelf. De huisvrouw krijgt beslist emancipatoire
trekjes. Ze vergrijpt zich aan de gin van haar man, vindt koffiedrinken met
haar vriendinnen iets vanzelfsprekends, en drinkt samen met haar man een
heerlijk helder biertje bij een gezellig snorrende kachel. Het provinciaals aandoende Zeeuwse
meisje is eigenlijk al een achterhaald icoon, liever identificeren vrouwen zich
met de ondeugende en initiatiefrijke Cora van Mora.
de jaren zestig krijgt de huisvrouw dankzij allerlei nieuwe snufjes in de
keuken en de rest van het huishouden meer tijd voor andere zaken, en in de
jaren zeventig ook tijd voor zichzelf. De huisvrouw krijgt beslist emancipatoire
trekjes. Ze vergrijpt zich aan de gin van haar man, vindt koffiedrinken met
haar vriendinnen iets vanzelfsprekends, en drinkt samen met haar man een
heerlijk helder biertje bij een gezellig snorrende kachel. Het provinciaals aandoende Zeeuwse
meisje is eigenlijk al een achterhaald icoon, liever identificeren vrouwen zich
met de ondeugende en initiatiefrijke Cora van Mora.
Bekende
Nederlanders worden overgehaald om recepten met industriële producten aan te
prijzen, zoals Mies Bouwman met de Momentorijst, Martine Bijl met de groenten van Hak, Rijk de Goyer met
Paturain smeerkaas. En wanneer de vrouwen te veel gegeten hebben, schakelen ze
vrolijk over op halvanaise, era margarine en andere light producten, om net zo slank als hun dochters te zijn. Terwijl
de huisvrouw bij een kopje oploskoffie een moment voor zichzelf heeft,
belt haar hardwerkende man naar huis met de vraag of de Bokma koud staat. En zo blijven de taken keurig verdeeld
Nederlanders worden overgehaald om recepten met industriële producten aan te
prijzen, zoals Mies Bouwman met de Momentorijst, Martine Bijl met de groenten van Hak, Rijk de Goyer met
Paturain smeerkaas. En wanneer de vrouwen te veel gegeten hebben, schakelen ze
vrolijk over op halvanaise, era margarine en andere light producten, om net zo slank als hun dochters te zijn. Terwijl
de huisvrouw bij een kopje oploskoffie een moment voor zichzelf heeft,
belt haar hardwerkende man naar huis met de vraag of de Bokma koud staat. En zo blijven de taken keurig verdeeld