Kornoeljejam – update

Wat vonden we van ons experiment met de kornoeljebessen? De smaak was meer dan heerlijk. We hebben besloten meer cornus mas in de tuin te planten. Zo lekker dus. Combineerde geweldig met de rosé eendenborst en sjalottensaus. Kon er nog wat beter? Ja, het kon nog iets jammiger. Volgende keer dus behalve dat glaasje wijn ook een glas water toevoegen. Pectine genoeg. Nu maar hopen dat de vogels nog wat voor ons overlaten aan de boom. Want we willen er meer van.

Is de gele kornoelje inheems? Niet direct. In Bert Maes lees ik dat de uiterste noordgrens misschien in het zuidelijkste deel van Limburg is aan te wijzen: nabij gupen en in het Savelsbos bij Sint Geertruid, langs een holle weg.

De oudste ‘culinaire’ vondst tot nu toe dateert uit het Romeinse Maastricht. Daar werden resten van de kornoelje gevonden met andere ‘exoten’ als druif en vijg. Kortom: Romeins heimwee-eten. Wel troffen archeologen bij opgravingen naar de IJzertijd en Romeinse tijd in Noord Frankrijk al veel resten van gele kornoeljes aan. Vanaf de 17e eeuw werd deze struik al geteeld in ons land.  De vruchten werden vooral medicinaal nuttig geacht, in de pekel of als ‘conserf’.