Kandeel

Gisteren bij Eet Mee! in Utrecht in het sfeervolle stadsarchief in hartje binnenstad. Een zaal vol mensen, die allemaal een gerecht hadden meegenomen, maar ook een verhaal en meestal ook een voorwerp erbij. Oude vooroorlogse trommeltjes, een schitterende glazen puddingschaal, een Weckfles vol augurken, een flesje citroenlimonade. Maar het allermooist en verrassendst vond ik de kandeelkan. De trotse bezitster vertelde hoe haar moeder bij haar in het ziekenhuis kwam na de bevalling van haar kinderen om de kraam te vieren met kandeel. En hoe ze hetzelfde in de straat deed. Er was ook een recept bij uit het begin van de 20ste eeuw.

Een beetje een vergeten traditie, kandeel. Jammer, want het schijnt goed te zijn voor het zog. En tradities zijn er ook om in ere te houden, of weer wakker te kussen. Hier de versie uit een stokoude Wannée, een beetje hertaald. Ik vind dat er heel veel kruidnagelen in gaan, dat mag wel wat minder. Een beetje een zabaglione-achtig drankje. dat ook geschikt is voor winterse feestdagen.

Kandeel

Dit heb je nodig: 6 eidooiers, 1/2 fles Rijnwijn, andrhalve dl water, 20 kruidnagels, een pijpje kaneel, schil van een halve citroen, ongeveer 150 gram basterdsuiker.

En zo doe je het: Laat de specerijen ongeveer een uur trekken in het water in een pan op een zacht vuurtje. Zeef het vocht en laat het bekoelen. Klop de dooiers met de basterdsuiker shcuimig. Voeg al kloppend wijn en spice-water toe en laat de massa au bain-marie binden. Doe de drank in kleine kopjes.

Maar eerst natuurlijk in zo’n mooie kan als je die toevallig hebt geërfd.

De foto is gemaakt door: Stichting Eet Mee!