Kaas met Kardoen

Lag er toch zomaar kardoen bij de Sligro. Daar hadden we wel weer eens trek in. Met kaas erbij. 

 

In 1926 publiceert huishoudschoollerares Martine Wittop Koning een
boekje met 100 kaasrecepten. De uitgever vroeg zich angstig af of er
wel een markt voor was. Want kaas, dat was toch broodbeleg? Wittop
Koning benoemt drie doelgroepen:
1. Zij die in het buitenland de smaak van kaas hebben leren waarderen, zoals de Parmezaanse, of de Gruyere.
2. Zij die de voedingswaarde van kaas gelijkmatiger over de dag wensen te verdelen, en 

3. Zij die uit principiële redenen geen vlees eten die van hoge voedingswaarde en smaak kunnen profiteren.
 

De
recepten liggen voor de hand, veel lunchschoteltjes en veel
gegratineer. En veel kaassaus over de groente. Ze geeft zelfs een recept
voor kardoen , kennelijk in 1926 nog geen vergeten groente.
 

Kardonzen met kaas

Dit heb je nodig: 1 struik kardonzen, ongeveer 1 deciliter kalfsjus, ongeveer 50 gram geraspte Parmezaanse kaas (wij namen oude geitenkaas).
 

En zo doe je het:
Gebruik van de kardonzen alleen de malse, witte stengels; schrap ze af
en snijd ze in vingerlange stukjes. Leg de stukjes meteen in wat water
met citroen of azijn om de blankheid van de groente te behouden.

Kook
de kardonzen beetgaar in kokend water, waarbij – ook terwille van de kleur –
wat citroen of azijn is gedaan. Laat de groente uitlekken.
Schik de stukjes op een verwarmde schotel
(opgestapeld), giet er de verwarmde kalsfjus over en bestrooi dan het gehele met
de geraspte kaas.

 

Je zou de schotel dan nog even kunnen gratineren, maar dat staat niet in de instructies van Martine Wittop Koning. En kruidige groentebouillon in plaats van kalfsjus kan natuurlijk ook. 

 

 

(dit blog verscheen eerder in juli 2007)