Kaapse Keuken – verse sambal

Nog zo’n leuk boek dat ik bij de Slegt oppikte: over de keuken van de Maleisiërs op de Kaap. Het boek dateert uit 1983 en geeft in begeleidende foto’s een beeld van het leven van de Kaapse Maleisiërs, gegroepeerd rond alle feesten die men meemaakt in het leven van doop tot begrafenis.

Al vier eeuwen lang koken de Maleisiërs daar hun heimwee-eten vermengd met dat van alle andere Kaap-bewoners. In de namen van de gerechten hoor je al hoor je de vermenging: sosatie is ‘onze’ saté, boboti heeft misschien wel wat met bobotok te maken, samosas en biryani komen uit India, Sambals en frikadellen uit Indonesië. Gesmoorde Snoek en koekzuster stammen uit het Nederlands, al is de snoek een verzamelnaam voor vis geworden. Opmerkelijk zijn de sambals, die we ook al uit de 18e-eeuwse kookschriftjes uit ons land kennen: sambal van komkommers, van kweeën, van wortel. De bereidingswijze is anders, want dit zijn moderne recepten. Ze lijken ook niet op de Indische keuken zoals wij die leerden waarderen. Wat staat er bij: sambals moeten krakend vers zijn en hun kleur en ‘bite’ behouden. Je kunt ze het best vlak voor het opdienen bereiden. Met veel korianderblad.

Wortel sambal

Dit heb je nodig: 4 middelgrote geraspte wortelen, half bosje fijngeknipt korianderblad, 50-60 ml sinaasappelsap, 1 fijngesnipperde groene Spaanse peper, zout naar smaak.

En zo doe je het;  Meng alle ingrediënten door elkaar in een kom en dis op.

Wat zou ik anders doen? Ik zou de worteltjes, pepersnippers en sinaasappelsap een half uurtje samen laten marineren, dan op het laatst het korianderblad er door vlak voor het opdienen.