Het blog van de Spinazieacademie bestaat vandaag precies 6 jaar. Vrijwel dagelijks, met af en toe vakantie gaat het hier over de geschiedenis van het eten, over moestuinieren, en over allerhande andere onderwerpen waar mijn oog op valt en mijn hart sneller van gaat kloppen.

Bij jarig hoort taart. En bij de Spinazieacademie hoort dus een spinazietaart.

Spanakopitta met een middeleeuws tintje

Dit heb je nodig: hartige taartdeeg, 1 kilo wilde spinazie, 1 handje zuring, 1 handje kervel, 3 uien, 400 gram Griekse feta, 3 eieren, 1 handje krenten,  zout en peper naar smaak, olijfolie.

En zo doe je het: Was de spinazie, kuis hem, hak de blaadjes fijn, strooi er wat zout over, roer om en laat een uurtje uitlekken in een vergiet. Knijp dan de spinazie uit.

Verwarm de oven voor op 220 graden Celsius

Meng de spinazie met de gesnipperde zuring en de kervel. Snijd de uien in dunne kwart ringen. Verkruimel de feta. Klop de eieren los. Meng spinaziemix, ui, feta en eieren dooreen en roer er de krenten door. Smeer een pievorm in met olijfolie, bekleed die met het hartige taartdeeg en vul die met het spinaziemengsel.
Nu kun je twee kanten op. óf je schuift de spinazietaart nu in de oven en bakt hem gaar. Of je maakt een deksel van deeg en sluit de taart af. Vind ik wat veel deeg, maar het ‘hoort’ wel bij de spanakoupita.  

Bak de spinazietaart in een half uur tot drie kwartier gaar. Gewoon even spieken hoe het er mee gaat na een half uur. En dan in de gaten houden.

Wat is hier middeleeuws aan? In plaats van dille en peterselie nemen we zuring en kervel. En de krentjes, dat is ook wel middeleeuws. De Grieken strooien sesamzaad over de deegdeksel.