Hervonden groente: rood lof

Gisteren zat ik ter voorbereiding van een verhaal voor foodlog over hervonden en terecht vergeten groenten weer eens in mijn prachtige collectie Franstalige boeken te neuzen. De Fransen zijn al veel langer met vergeten groenten bezig dan wij, als we heel eerlijk zijn. Op Eeuwig Moes na dan. Jaren zeventig van de vorige eeuw begon het daar al. Maar de ‘nieuwe stroom’ boeken dateert toch vooral uit de jaren negentig van de vorige eeuw en het eerste decennium van deze eeuw. Zeg maar de Slow Foodgolf.

Neem nou het boek van Elisabeth Scotto, met de groene en bijbehorende recepten uit grootmoeders tijd. Dankzij haar leerde ik dat wat je voor leuks ook met hersthoornweegbree uithaalt: vergeten die groente! Maar ook wat je allemaal met brocoletto of cimi di rape kunt doen. Of met aardpeer, of pompoen. Geheel ontbreken de peulvruchten in haar boek. Terwijl we daar toch ook voldoende erfgoedrasjes van hebben. Die is ze kennelijk vergeten. De rode lof kenden we hier eigenlijk niet zo, we doen hier meer aan witlof, is dus hervonden groente!
Het is plantaardig maandag, dus we maken een salade.

Rode lofsla

Dit heb je nodig voor 2 personen: 3 struikjes roodlof, 100 gram belegen boerenkaas (harde schapen- of geitenkaas), 6 pekannoten, 1 eetlepel zonnebloemolie, theelepel notenolie, theelepel balsamicoazijn, theelepel sherryazijn, peper en zout naar smaak.

En zo doe je het: Snijd de kaas in piepkleine blokjes, kuis de lof en snijdt de blaadjes los van de stronk, pluk de blaadjes uit elkaar. Snijd de pekannoten in flinters.
Meng in een kommetje de twee olie en de twee azijnsoorten tot een vinaigrette. Voeg naar smaak peper en zout toe (let op, de kaas is ook al zout)
Doe de lofbladeren in een kom en meng er de vinaigrette door. Roer er dan voorzichtig de kaasblokjes en notenflinters door. Geef er met knoflook bestreken en daarna geroosterd brood bij.