Gezond menu in St. Moritz
Zo’n menu waar ‘gezond jaren zestig’ van afspat. Géén vette sausjes over de bloemkool, geen vette jus en desgewenst begin je de maaltijd met een glaasje grapefruitsap.
We schrijven zondag 9 juni in het jaar 1968. De tijd dat ik de Marie Claire, die Brigitte en de Cosmopolitan las. En zo’n menu doet me erg denken aan de Cosmo en de MC. Ik krijg meteen trek. Een gegrilde entrecôte met frietjes en twee soorten groente bij de lunch. Het wit van de kip ’s avonds met kroketjes, erwtjes op z’n Frans (voor recept zie deze link) en sla. En Poire Belle Hélène toe, want het is wel zondag. Ik schuif meteen aan in het Neues Posthotel in Sankt Moritz. Zo’n hotel met veel geschiedenis en nodig maar voor de historicus jammer ernstig verbouwd en aan de moderne eisen aangepast. Hier en daar zwerven er wat plaatjes op internet, er is zelfs in de jaren tachtig een gedenkboekje over verschenen. Het lijkt me een hotel waar de nette jetset zich vermaakte.
Maryland
De Poulet sauté Maryland is een aanpassing van een recept van Auguste Escoffier. Die op zijn beurt een versie ontwikkelde van de Southern Fried Chicken. Je kunt het eenvoudig zelf maken.
De stukken kip worden met zout en peper ingewreven en achtereenvolgens in bloem, losgeklopt ei en broodkruim of paneermeel gewenteld en goudbruin gebakken in geklaarde boter. Er gaat een garnituur bij van maïsbeignets, aardappelkroketjes, gebakken bacon en gebakken banaan. Maar hier zijn ze dus vergezeld van een wat ander garnituur. Escoffier doet er ook nog met mierikswortel aangemaakte béchamelsaus of tomatensaus bij. Dat is in St Moritz niet nodig.