Gisteren was er een gaslek hier vlak in de buurt, LPG kwam vrij in de omgeving. Moet een flinke bel zijn geweest. Opeens begonnen mijn ogen te prikken en tranen, neus, keel, longen gingen prikken. Maar ja, deadlines. Je drukt het weg en werkt door. Tot je denkt: maar ik ruik ook iets geks. Gaslucht. Geen aardgas maar wat anders. Dan is het kwaad al geschied. De eerste arts die ik bel (huisarts geen dienst op woensdag) reageert merkwaardig: ik moet maar lekker buiten gaan wandelen. Eh…. buiten ruikt het nog sterker naar gas dan binnen. Beetje dom advies dus. Dan maar naar de huisartsenpost. Er kan niet echt wat gedaan worden, of ik moet aan de prednison. Dat lijkt me een paardenmiddel. Als ik niet nog moest werken was het simpel: de hooikoortsoplossing. Ooit uitgevonden wanneer in Brabant de klompenbomen gingen pluizen. Populierenpluis is niet fijn voor mensen met een gevoelige neus. Aan zee heb je daar geen last van. Dus dan pakten we een grote picknickmand in en togen naar Scheveningen. Picknickten daar tot zonsondergang aan het strand. Gezellig ook nog eens en neus gegarandeerd weer open, ogen niet meer tranend en rood. Dat zat er gisteren niet in.
Tijd voor comfortfood uit de oude doos. Recept staat in Lekker Glutenvrij, dat ik in 2001 publiceerde.