Kijk, als je voorin een boek begint te lezen, dan zie je niet dat het colofon achterin precies vermeld waar je naar op zoek was. Gelukkig wees Jeanette Culinette me er al op. De Teleac kookcursus werd in 1978 uitgezonden. Wat nog weer heel bijzonder is. Dit op zich al weer historische boekje doet ook aan geschiedenis. Recepten van Mevrouw Marselis, het Nieuw Burger Keukenboek. Werden in die tijd net in facsimile op de markt gebracht.
Het andere deeltje dat ik kreeg gaat over vis, schelp- en schaaldieren. Ook al weer met wat geschiedenis. Maar het is duidelijk dat je die historische recepten maar niet moet maken. Er staan geen handvatten bij hoe je zo’n oud recept moet aanpassen.
Dan maar een recept voor een garnalencocktail. Toen heel hip en best wel chic. Nu denken we ach, geef ons maar een verse garnaal die we zelf moeten koken en pellen. Liefst van onze garnalenvisser om de hoek. En een pietsie zelfgemaakt mayo erbij. Daar kun je dan wat spinaziepuree doorroeren of zuringpuree. Wordt het mooi groen.

Ouderwetse Garnalencocktail

Dit heb je nodig: 200 gram gepelde garnalen, 3 eetlepels mayonaise, 3 eetlepels Bulgaarse yoghurt, 3 eetlepels sherry of droge witte vermouth, 2 eetlepels tomatenketchup, 1 theelepel paprikapoeder, 2 eetlepels koffieroom, een paar druppels worcestersauce, 1 theelepel fijngehakte peterselie.

En zo doe je het: Roer voor het sausje mayonaise, yoghurt, sherry of vermouth, tomatenketchup, paprikapoeder, koffieroom en worcestersauce door elkaar. Proef de saus aandachtig en voeg er zo nodig nog zout en peper aan toe. Meng de peterselie door de garnalen en schep die in vier wijde glazen. Schep enkele eetlepels saus over de garnalen. (De garnalen moet je nooit in de saus laten zwemmen.) Geef er partjes citroen bij.

Hm, ik mis de tabasco die er vroeger ook nog bij ging, bij voorkeur in plaats van de worcestersauce. En de koffieroom zou ik vervangen door crème fraîche. De sherry of vermouth door armagnac.