Garnalen

Eén van die nostalgische genoegens: naar Scheveningen, even de zee zien en de zilte lucht ruiken. Er kleven heel wat herinneringen aan dat stukje Nederland. Maar Bali is niet meer. Daar gingen we – eenmaal naar de provincie gemigreerd – met verjaardagen met mijn ouders uitgebreid eten. En er is natuurlijk nog veel meer veranderd. Maar ergens blijft Scheveningen altijd Scheveningen, ondanks alle nieuwbouw. Zonder vis kun je natuurlijk niet naar huis. Simonis, aan de oude vissershaven is vaste prik. Nee, we kopen er natuurlijk geen prikken. De vis gaat zeker niet voor een prikkie over de toonbank. Dat moet ook niet. Je krijgt er kwaliteitsvis en de keus is ruim. Gisteren nam ik geen griet, makreel, poon, rode mul, of label rouge zalm mee, maar hele foute grote garnalen uit een ver land. Ik had ook geen camera bij me dus dit is een oude foto. Maar ik had een plan met de garnalen. Die gingen in de wok met rode peper, gember, sereh, en wat lente-uitjes. Er zat natuurlijk wat plantaardige olie in de wok. Druppeltje limoensap erover. Smullen op de late vrijdagavond.
O ja, Simonis zit aan de Visafslagweg, hoe kan het anders. En als je geen koelkastje in de auto hebt, kun je een koeltas met wat ijs erin meekrijgen. Het zijn echt schatten daar. www.simonis.nl