De erwtjes van Karel de Grote

 
En hoe zit het met de oude erwtjes uit de geschiedenis vóór 1000? Ik kom op bronnen uit de tijd van Karel de Grote, in het Franse Annapes. In 800 was hij daar bij de inwijding van de abdij Saint-Riquier, het jaar waarin hij zelf in Aken tot keizer zou worden gekroond. Zijn koninklijke gezanten stelden een lijst op voor de benodigdheden voor de bijeenkomst in Annapes. Die zeer gedetailleerde lijst vormde later de basis voor de beroemde Capitulare De Villis uit 812. De gezanten telden onder meer grote hoeveelheden (honderden muids, zeg maar mud) tuinbonen en erwten komen (en 1005 gezouten varkens en 5025 pond kaas). Het is een hele waslijst. Ook de groente- en kruidenlijst is interessant: vrouwenmunt, munt, peterselie, wijnruit, lavas, bonenkruid, prei, koriander, sjalotten, uien, kool, koolraap, betonie, salie. Kortom: voldoende eten voor een keizerlijk gezelschap. Het moet een vruchtbaar en goed georganiseerd gebied zijn geweest, dat ‘domaine van Annappes’.  Na het overlijden van Karel de Grote zal het in 863 weer onder de graaf van Vlaanderen vallen. In 881 wordt de omgeving geplunderd en bezet door de Vikingen en het gebied raakt in de vergetelheid.

Die erwtjes zijn opvallend. Wat staat er in de Capitulare? Pisi Mauresci. Wat voor erwten zijn dat? Moorse erwten? De geleerden hebben zich daar in de loop der eeuwen het hoofd over gebroken. Uiteindelijke conclusie: het zijn waarschijnlijk kapucijners geweest. Ik denk dan: of hun voorloper, de grauwe erwt. Het is echt wel weer voor kapucijners vandaag. Met gezouten varken erbij, zou ik zeggen, en een salade voor de frissigheid. Morgen verder terug in de tijd. Ik ben nog niet klaar met die erwtjes.

Op het plaatje trouwens niet keizer Karel, maar Frederik. Ook leuk, met zijn valk erbij.