Culiperslunch 2015 : vier aanraders

Maandag, alweer lang geleden lijkt dat, maar de jaarlijkse
culiperslunch heeft een lange houdbaarheid qua informatiedichtheid. Zo’n dik pakket
persberichten en folders, daar moet je even rustig voor gaan zitten. En lekker
grazen. Wat zijn de onderwerpen die zijn blijven plakken? Wat heb je helemaal
over het hoofd gezien? Wat viel er op?

Aanrader 1: De meest goddelijke chocola sinds tijden. Ik heb
het over Magic Chocolates uit België. Peter Heerwegh en Stijn van Paemelen,
twee ingenieurs uit de voedingsindustrie, richten in 2014 samen een bedrijf op.
Ze gaan biologische, allergenenvrije chocolade op de markt brengen die dan ook
nog eens heel erg lekker is. Of omgekeerd: heel erg lekkere chocolade,
biologisch en allergenenvrij. Net waar je accenten legt. Geen melk, geen soja,
geen noten. De ingrediëntenlijst is superkort: chocola en kokosbloemsuiker. Of
chocola en kokosmelk en kokosbloemsuiker. Of chocola en rietsuiker. Of chocola
en bietsuiker. Meer niet. Het is zo ongeveer de derde stand waar ik langs kom.
En bijna is dat meteen het einde van mijn speurtocht. Zo verrassend lekker.
Zelfs de 94 procent pure chocolade is door het etmaallange walsproces
superzacht en romig.

Aanrader 2: Dilmah thee en kaas van Betty Koster. Theeleuten
weten het al lang: Kaas en thee laat zich prima combineren. Ik  ben vooral dol op die Groene thee met Jasmijn
in combi met kaas. Wat moet ik er over zeggen? Als je nou eens geen wijn bij je
kaas wilt, om wat voor reden dan ook, bijvoorbeeld omdat je de BOB bent, neem
dan een goede theesoort, zet volgens de regelen der kunst thee en geniet.
Overigens: ik leerde ooit van Zwitsers dat je bij kaasfondue ook thee drinkt,
omdat de kaas dan lekker soepel blijft in je buik. Kun je bijvoorbeeld je
stukje brood even kort dippen in een glaasje kirsch. Probeer dat nou, vergeet
die koude wijnplas bij de kaasfondue.

Aanrader 3: de spice mixen van Patak. Al zou ik graag willen
dat ze die uit de jaren zeventig van de vorige eeuw (ja, zo lang ben ik al fan)
ook weer op de markt brengen: met name de oer-tikka paste en de oer-kebab
paste. Pure nostalgie. Als student leerde ik hier al mee koken. In arme tijden
ging het door de roerei, of gewoon door de rijst met uitjes. Aan het begin van
de studentenmaand kon er nog kip bij. Ik bezat een aftandse grill waar we heerlijke
spiesjes in roosterden. En eigenlijk hebben we nog steeds van de spices mixen
in de kast. Voor de ‘snelle’ hap, als je geen tijd hebt om zelf te roosteren en
stampen. Niets mis mee. Gebakken aardappeltjes met uitjes met een lik Tikka
Massala, of Madras. Of roerei met lenteuitjes, tomaat en Rogan Josh.

Aanrader 4: Nog meer specerijen, die van Euroma voor Jonnie
Boer. Er was een fantastische 5 Spice Mix, zonder doodgemalen gember en anijs,
maar geurig, korrelig. Ik duik meteen mijn oude Chinese Village Cookbook (ja,
ook al uit 1975) in en ga Siu yeah Gai maken (kip die je met 5 spice powder
braadt in de oven). De andere nieuweling is Al Andalus, een mooie historische
fusion van specerijen die elkaar in Spanje tegenkwamen, een oude Arabische
specerijenmix die een ‘moderne touch’ kreeg – ook al weer eeuwen geleden – met pimenton.
Weet nog niet precies wat ik daarmee wil: eerste probeersel is altijd: gebakken
aardappelen. Daarom kookten we er gisteren wat te veel.