Cocktails

Weer helemaal hip, die cocktails. Dat was eind jaren zestig/begin jaren zeventig ook al een keer zo. Volgens mij lag dat aan James Bond met z’n stirred not shaken martini. Ik herinner me een gin fizz in Italië, hetgeen men daar een meisjesdrankje vond. En als een sneeuwwitje (een merkwaardig mengsel van bier en seven-up) ook tot de cocktails gerekend mag worden, dan komt die eer ook aan Italië toe. Later heeft een Amerikaanse vriend me eens Rob Roy’s  laten drinken, een misverstand tussen vermouth en whisky. Kortom: een echte fan ben ik nooit geworden en ik laat ook met liefde de huidige hype aan mij voorbij gaan. Maar wie bedacht voor een mengsel van drankjes het woord cocktail? En wanneer?
Charles Dickens gebruikt het woord in Martin Chuzzlewit, om precies te zijn, in hoofdstuk 16, waar hij een Major Pawkins (afkomstig uit Pennsylvania) beschrijft. Dit deel van het verhaal speelt zich af in Amerika.

“He could hang about a bar-room, discussing the affairs of the nation,
for twelve hours together; and in that time could hold forth with more
intolerable dulness, chew more tobacco, smoke more tobacco, drink more
rum-toddy, mint-julep, gin-sling, and cocktail, than any private
gentleman of his acquaintance. This made him an orator and a man of the
people.”

Dickens publiceerde Martin Chuzzlewit in  1843-1844. Het begrip ‘cocktail’ moet dan dus al ingeburgerd zijn. En dat is ook zo. De oudste vermelding dateert uit het eind van de 18de eeuw, maar daar staat dan achter (vulgarly called ginger), dus gaat het kennelijk nog niet om een mengsel in alle kleuren van een hanenstaart. In 1806 verschijnt een artikel in de Amerikaanse krant The Balance and Columbian Repository met een definitie:

“Cock-tail is a stimulating liquor, composed of spirits of any kind, sugar, water, and bitters – it is vulgarly called bittered sling,
and is supposed to be an excellent electioneering potion, inasmuch as
it renders the heart stout and bold, at the same time that it fuddles
the head. It is said, also to be of great use to a democratic candidate: because a person, having swallowed a glass of it, is ready to swallow any thing else.”

Het lijkt erop of deze definitie bij Dickens in goede aarde is gevallen. Major Pawkins doet aan politiek. De loopbaan van de cocktail is aanzienlijk succesvoller gebleken.

Het plaatje is een stukje schilderij van Degas, de juffrouw drinkt absint.