Bloemen op je bord: Rozen

Dol op rozen, kan ook niet anders, als nazaat van de familie De Roos. En ja, daar zaten parfumeurs en pruikenmakers bij zo in de 18de en 19de eeuw. Gevoelige neuzen. Vandaag gaan er natuurlijk rozen mee uit de tuin naar de lezing in Paleis het Loo. Al hebben een paar soorten last van al het hemelwater. Die willen liever zon. Wie niet zo eind juni. Rozen voor de parfum, maar ook op je bord. Heerlijk. Wel even de witte aanhechtingspunten van de rozenbladeren verwijderen, die zijn niet zo lekker. Maar eerst een beetje geschiedenis.

De roos is ouder dan de mens, blijkt uit 40 miljoen jaar oude fossielen. Er bestaan trouwens meer dan 200 variëteiten van de roos. De mens voegde daar nog eens ruim 20 duizend hybriden aan toe. De Chinezen begonnen. Al tijdens de Shen Nung dynastie (zo’n drieduizend jaar voor onze jaartelling). Pas toen de Romeinen in Europa rozen gingen kweken voor de geur en medicinale toepassingen won de roos aan populariteit. De Romeinen legden zelfs kassen aan met verwarming via ondergrondse warmwaterbuizen om ook ‘s winters de rozen te laten bloeien. Er is natuurlijk altijd de strijd geweest: eet je de bloem of liever de rozenbottel.  
We gaan voor de blaadjes, en maken een recept uit 1550.

Melrosette

Neem mooie, heldere honing en verse rode rozen. Knip de witte uiteinden van de blaadjes.  Hak ze fijn en roer ze door de honing. Verwarm de honing en kook alles een tijdje. Als de honing rood wordt en de boel lekker gaat ruiken is het gereed. Rozen hebben een kalmerende werking en de honing werkt reinigend.

Nou ja, die laatste opmerking is misschien heel interessant in 1550. Wij doen het voor het lekker.

Van Potpourri tot Parfum, interactieve lezing, zaterdag 29 juni, 14.00 uur, Paleis het Loo. Welkom!