Binden

Gisteren beloofde ik tips te geven over het binden van soepen met wat bloem of met eidooiers. Zonder klontjes, zonder schiften, dat is even een handigheidje. Van een eetlepel of twee bloem maak je eerst met wat water of bouillon een papje, dat je vervolgens al roerend in de soep giet. Rustig aan, niet alles tegelijk. Langzaam aan de kook brengen tot de soep dikker wordt. Niet te hard laten koken hoor, tegen de kook aan is beter. En neem vooral rijstebloem, die smaakt naar niets. Anders krijg je zo’n papsmaak aan je soep.
Eidooiers zijn lastiger. Eigenlijk heb je drie handen nodig. Eén om het kommetje vast te houden, één om te klutsen en één om een soeplepel te hanteren. Probeer het toch maar met twee handen. Gaat best. De eidooiers klop je eerst goed los in een kommetje. Dan giet je er heel rustig een soeplepel warme soep bij terwijl je braaf blijft kloppen. Zo krijg je een mooi mengsel dat je net zo dun kunt maken als je wilt, alvorens het in de pan met soep te kiepen. Goed roeren en vooral niet meer koken, lekker tegen de kook aan houden. En gebruik net zoveel eidooiers als je nodig hebt om een fluwelig soepje te krijgen. Ik had er wel acht nodig voor een pan van bijna twee liter soep. Maar dat hangt dus een beetje van de rest van de soep af. Gewoon proberen, maar niet te veel, dan wordt het vla. Je soep krijgt er trouwens ook een mooi kleurtje van.
Als je ook nog tips hebt, dan hoor ik het graag!