Beekridder

Op advies van culicollega Onno Kleyn reisde ik naar Akersloot, naar Dilvis om precies te zijn. Waar ze lekkere vissen uit het Alkmaardermeer halen. Prachtig bedrijf, waarvan we blij mogen zijn dat ons land ze huisvest, ik kom er nog wel eens op terug. Maar dit keer bezweek ik voor een importvisje. Een IJslandse kweekvis, de beekridder. Familie van de zalm en zalmforel. Beekridder, waar klonk dat ook weer naar? Het schoot me snel te binnen: het klonk naar een lievelingskostje van Mozart, WAM in de wandelgangen sinds Mozarts Menu verscheen. Die was er dol op en schreef zijn vader of hij er niet wat van kon opsturen uit de meren boven Salzburg naar Wenen. Dat zal dan wel de gerookte versie zijn geweest. Of het was heel koud. Anders blijft er van zo’n visje na een reis onderweg weinig smakelijks meer over. Maar deze beekridderfilets waren heerlijk. Echt een aanrader. We bakten ze buiten op het vuurduveltje in een stevige laag zonnebloemolie in korte tijd rustig gaar. Niet al te heet allemaal, laat zo’n filetje op de huid langzaam lichtroze kleuren. Huidje wordt vanzelf knapperig. Beetje peper en zout erop.Tuinkruidensausje erbij, rijst met rozijnen en amandelen, plukje sla. Ach, wat lekker allemaal. Echt wel de omweg waard! Die beekridder verdient meer vazallen.