Asterix en Obelix en de Italiaanse keuken
Als stripfan en foodie let ik in de strips altijd op wat er zoal gegeten wordt. Ik schreef daar zelfs ooit verhalen over in het weekblad van de TU Eindhoven, en later op Foodlog zelfs een tweeluik: https://www.foodlog.nl/artikel/een_feestmaal_tot_besluit/
Hoe zit dat met de nieuwe Asterixen? Een tijdje heb ik ze gelaten voor wat ze waren, toen René Goscinny in 1977 overleed en Albert Uderzo (24 maart 2020) in zijn eentje verder ging was de lol er na enige tijd wel af. Nu zijn er twee nieuwe sterren aan het firmament, Jean-Yves Ferri en Didier Conrad, en de humor en dubbele bodems beginnen terug te komen. Natuurlijk is het niet meer zo als vroeger, maar ik vind de verhalen en grappen goed te pruimen. En het eten? Ik neem even Astérix et la Transitalique als voorbeeld, omdat daar de vele facetten van de Italiaanse keuken aan te pas komen.
Deze ronde van Italië voor vierspannen doet verschillende steden aan, Modicia (Modena), Parma, Sena Julia (Siena), Neapolis (Napels). Sponsor is de garum fabrikant Wolf (Lupus). De gedoodverfde Romeinse winnaar heet Coronavirus, maar dat doet nu even niet ter zake. Er rijdt ook een Mad Max mee bij het Britse equipe. De eerste overnachting is in Parma, waar de Etruskische waard de teams ontvangt. Obelix verslindt natuurlijk de hele ham, waar net de uitleg begint dat je die in flinterdunne plakjes savoureert, en verzucht “Ham in plakjes? Waarom geen kaas in poedervorm?”. Een klein gifpijltje naar de gemalen Parmezaanse kaas in pakjes of zakjes. De volgende dag scoort hij onderweg nog een geroosterd zwijn (eindelijk fatsoenlijk eten) waarna ze in een wijnveld belanden en een kort oponthoud hebben met een mandfles Chianti. Het effect van alcohol op Obelix is – neem ik aan – bekend. Ook die dag winnen ze de race niet. In Siena – volgende tussenstop serveert men wilde zwijnen met knoflook en rozemarijn, tagliatelle met room en een beetje vissaus (garum) voor het diner. Napels houdt het op enorme pizza’s “een soort pannenkoeken om bij de pasta te eten”. De wijn vloeit weer overvloedig. Obelix denkt dat je deze koeken beter met een soort sausje zou kunnen nuttigen. Met in de voetnoot: “Opmerkelijke blik in de toekomst van Obelix, wat betreft de tomaat, die pas 17 eeuwen later in Europa zal worden geïntroduceerd.” Aangezien de strips zich na de overwinning van Gallië in het jaar 50 vóór onze jaartelling afspelen, betekent dat een introductie van de tomaat in 1650. Daar valt over te discussiëren. De tomaat groeide al sinds 1548 in de betere botanische tuin in Toscane, de saus wordt voor het eerst in 1692 vermeld. Maar niet in combinatie met pizza of pasta, dat duurt dan nog een eeuwtje.
Culinair kunnen de nieuwe Asterixen en Obelixen nog wat aangescherpt wat mij betreft. Maar nu de Grand Prix zijn afgelast/uitgesteld/opgeschort/weggeorganiseerd is deze strip wel een prettig alternatief.
Astérix et la Transitalique, Goscinny, Uderzo, Ferri, Conrad, Les Éditions Albert René, www.asterix.com, octobre 2017, ISBN 978-2-86497-327-0