Architectuur en Voedsel

Vandaag is het de dag van de architectuur. Ik mag een verhaal vertellen in het ABC in Haarlem vanmiddag, half vier. Het thema is wijds genoeg om uren te praten, maar ik beperk met tot een paar aspecten. Zoals de keuken. Die is in de loop van de eeuwen nogal veranderd. Zelfs in de vorige eeuw veranderde de stadskeuken van een smalle pijpenla aan het eind van de gang, naar een in de woonkamer geïntegreerde kook-en eethoek, bijvoorkeur met eetbar, tot een kookeiland met een leefruimte. En daarmee zijn we dan misschien wel weer terug bij af, toen alles nog in één of twee ruimtes plaatsvond. Alleen is het nu een stuk veiliger. Bedenk maar eens hoe brandgevaarlijk een vuurtje stoken in huis in de Middeleeuwen was. Houten huizen, of vakwerkhuizen, dicht op elkaar met hooguit een smal gangetje er tussen. Vatte een huis eenmaal vlam, dan ging soms een halve stad in rook op. Hoeveel uit de hand gelopen kookvuurtjes zouden wel niet tot rampen hebben geleid? Geen wonder dat het in huis stoken van vuur aan banden werd gelegd.
Over dit soort aspecten en meer ga ik het straks hebben. Ook over Haarlems bijdrage aan ons culinair erfgoed. En dan heb ik het niet over Haarlemmer Olie! Dat houd ik nog even geheim.
Er is meer te doen in Haarlem. Een heel programma vind je op de site:  http://www.architectuurhaarlem.nl/node/918